‘Mevrouw, u mag hier niet fotograferen’, een suppoost, strak in het blauwe pak doet deze mededeling, wanneer ik gelukkig net nog een schilderij van David Hockney heb kunnen fotograferen. ‘o nee? ook niet zonder flitslicht?’ ‘, nee ook niet zonder flitslicht!’
Dat is dan grote PECH!
Het is pas de tweede foto is die ik in het Ludwigmuseum van een werk van David Hockney neem.
En eerst had ik juist zo’n geluk een gaatje in de mensenmassa te vinden om een mooie foto te maken. (met nog een ‘stukje echtgenoot’ om de grootte er van te kunnen inschatten.
Ik ben niet geheel ontevreden en het beetje ontevredenheid wat ik nog zou kunnen hebben, verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik de volgende ruimtes in loop. Het lijkt wel of ik droom….. ik krijg een soort Alice in Wonderland effect.
Elke ruimte in het museum verrast mij met nieuwe, werkelijk metershoge of meterslange werken door David Hockney geschilderd en getekend en elke keer denk ik: – dit zal wel de laatste ruimte zijn geweest….
Maar steeds volgt er weer een andere ruimte met weer metershoge en meters lange schilderijen.
TRUCJE OM DIEPTE TE ZIEN
Als kind had ik een trucje om een schilderij ‘binnen te lopen’.
Ken je dat trucje ook of gaat dat alleen bij mij?
Het lijkt tegenstrijdig, maar als ik bij een landschapsschilderij een oog dichtknijp zie ik opeens veel meer diepte.. en kan ik er als het ware in lopen.
Heb je dat nog nooit geprobeerd? Doe het maar eens.
Bij de schilderijen van David Hockney lukte dat uitstekend.
Vooral bij een heel groot schilderij wat daar in Keulen hing: ik doe 1 oog dicht, loop er naar toe en het lijkt of ik zomaar in de wonderlijk gekleurde wereld van Hockney loop. Het maakt me heel vrolijk en ik voel me weer als een kind.
Tot slot nog enkele foto’s van soms metershoge of metersbrede werken van David Hockney en ik eindig met een leuke youtube waarin David zelf zijn ervaringen vertelt.. mis dat niet.
Op bovenstaande foto zie je hoe hij op losse panelen aan het schilderen is, waarna alle panelen weer tot een groot geheel samengevoegd worden.
- De Bergrede, door David Hockney. bron internet. Lees DE BERGREDE in de bijbel
Bovenstaand doek van olieverf op linnen dat een hele wand beslaat, is in meerdere grote maten uitgevoerd. Met mensen, zonder mensen. Met verf, of uitvergroot vanaf de iPad.
Tja, als we het dan over iPad-kunst hebben. Hoe eeuwig zonde dat je de ongeveer zes meter hoge uitgeprinte iPad-tekeningen hier niet kan zien en die zijn helaas ook niet op internet te vinden.
Prachtige berglandschappen in sluiers gedempt. De mooiste boslandschappen.
En hier een kleine impressie waarin je kan zien hoe immens groot de schilderijen kunnen zijn.
Related articles
- My trip to Cologne and David Hockney exhibit (artcalling.wordpress.com)
Rita Koolstra 
Dank je wel voor de prachtige video en ook dat ik nu deze schilder heb leren kennen! Heel herkenbaar, die foto nemen in alle onschuld en dan een reprimande krijgen. Ik voel me altijd een beetje krimpen!
Ha, dank je….ja..vrijdag. Ik heb al een account op pinterest, maar weet nog niet precies hoe het werkt, hihi…
Hey, je was in Keulen. Leuk! Veel Hockney ook op Pinterest. Heb je al een account aangemaakt?
Dank je voor de reactie, toen ik wist dat het niet mocht, heb ik het ook niet meer gedaan.. durfde dat ook niet! Gelukkig had ik er net nog twee kunnen maken in mijn onschuld. Was wel een echt gave expositie, van Hockney, he! Leuk dat je er ook geweest bent. Ik heb je artikel nog niet helemaal gelezen, maar ga dat zeker doen.
thanks for the referral to my article- Ik was te braaf, en terwijl ik wel mijn camera bij me had, heb ik geen foto’s genomen.