De flauwekul van abstract of figuratief volgens Gerhard Richter

Gerhard Richter: Wolken foto (Rita Koolstra) van foto uit Volkskrantmagazine (vandaar de vouw aan linkerkant).
Gerhard Richter: Wolken foto (Rita Koolstra) van foto uit Volkskrantmagazine (vandaar de vouw aan linkerkant).

herschreven op 17 december 2013

SAAIE DAG

Het is een saaie dag.

Het is zo’n dag dat je je zelfs afvraagt of er nog wel iets in de kunst is dat je nog echt kan ontroeren.

Heb ik die ontroering op mijn leeftijd al niet helemaal gehad? Of ben ik sowieso te oud om nog snel ergens ontroerd over te raken?

Ik heb vandaag niet veel interesse in wat dan ook, totdat ik uit pure verveling

een Volkskrantmagazine ( 17 nov. 2012) pak, er in begin te lezen…iets over Carice van Houten lees die ook niet altijd even gelukkig is en dan opeens als door de bliksem word getroffen. Ja, ja.. ik word geraakt. Geraakt door gewoon een iets meer dan een hele pagina grote foto  van een schilderij in eenvoudig zwart wit. Een vroeg werk van Gerhard Richter uit 1968.

En mocht ik zelf niet weten waarom ik er door ontroerd zou kunnen zijn,  Benno Tempel, directeur van het Gemeentemuseum Den Haag, legt wel even uit waarom dit zo’n interessant werk is.

WAAROM IS ‘WOLKEN’ VAN GERHARD RICHTER ZO INTERESSANT

Wat een diepte zit er in dit werk!

Dat komt door het volgende:

alles wat je normaal in een foto kan toepassen, is met verf vertaald naar dit schilderij.
Richter combineert de eigenschappen van de fotokunst met die van de schilderkunst.

Door zowel op de wolken als de akkers in te zoomen, weet hij een beeld te creëren wat normaal met fotografie niet haalbaar is. Alles scherp en toch een breed blikveld.

Benno Tempel, zo staat dat in dit artikel, wordt ook door de beste werken van Richter geraakt. “En”, zo schrijft hij, “het sublieme is belangrijk bij Richter. Hij zelf omschreef dat als een religieuze ervaring:

‘Art is the pure realization of religious feeling, capacity for faith, longing for God’.

Toen al, in 1968, negeert Richter de toen huidige tendens van schilderen van veel reproductie-technieken gebruiken zoals Warhol deed.

Nee, Richter laat  houtskoollijnen op het doek zitten, alsof deze van een oude onderschildering van oude meesters zijn. Hij toont durf en wisselt af tussen tussen abstract en realistisch, tussen kleur en zwart wit. In ‘Wolken’ zien we een realistische voorstelling, maar door het vreemde perspectief en de close-up ervaren we het werk ook als een abstract patroon.

Richter brengt zo de dubbelzinnigheid van de hedendaagse schilderkunst in kaart.  WANT HOEVEEL KUNSTENAARS KRIJGEN ZELFS TEGENWOORDIG NOG DE VRAAG: “WERK JE ABSTRACT OF FIGURATIEF?” alsof dat nog iets uitmaakt….aldus Benno Tempel. Amen!

Weet je zeker dat je elke keer de nieuwe berichten krijgt over jouw relatie met kunst? Klik anders hiernaast om gratis abonnee te worden.

Tot de volgende keer.

Gepubliceerd door Rita Koolstra

Rita Koolstra, beeldend kunstenaar, (Kunstacademie 2011, inclusief juryprijs). Schildert sfeervolle landschappen en experimentele portretten.

2 gedachten over “De flauwekul van abstract of figuratief volgens Gerhard Richter

  1. En zo raakt kunst mij dus ook. Als hobby-fotograaf probeer ik bij landschappen te vangen wat Richter met verf deed.

Plaats een reactie